Het gevoel van afwijzing deel 1

Gevoel van afwijzing (1)

 

Afwijzen betekent weerstaan, verachten of ontkennen, hetgeen vertaald kan worden naar het ‘niet houden van’ iets of van iemand. Deze wond vloeit voort uit de afwijzing van een kind door zijn ouders, of soms uit het gevoel afgewezen te worden door zijn ouders, ook al is er bij hen geen enkele sprake van opzet. Bij de eerste tekenen van afwijzing beginnen we met het creëren van een masker om onszelf te beschermen tegen dit hartverscheurende gevoel. Dat gekoppeld gaat met het onderwaarderen van onszelf en dat wordt gekenmerkt door een ontwijkende persoonlijkheid.

 

In gevallen van over bescherming, verdergaand dan het oppervlakkige aspect gemaskeerd door liefde, zal het kind zich afgewezen voelen omdat hij niet wordt geaccepteerd zoals hij is. De boodschap die het kind ontvangt is dat zijn capaciteiten niet goed genoeg zijn. Dat hij daarom beschermd moet worden.

 

Gebaseerd op de emotionele wonden die in de kindertijd worden opgelopen, wordt een deel van onze persoonlijkheid gevormd. Daarom wordt degene die lijdt onder een verwonding door afwijzing gekenmerkt door het onderwaarderen van zichzelf en het streven naar perfectie, ten koste van alles. Deze situatie leidt hem naar een voortdurende zoektocht naar de erkenning van anderen. Iets dat heel moeilijk te bewerkstelligen zal zijn.

 

De woorden ‘niets,’ ‘niet bestaand’ of ‘verdwijnen’ zullen deel uitmaken van zijn gebruikelijke vocabulaire. Dit zal het geloof en het gevoel van afwijzing, waarmee de betreffende persoon zo doordrenkt is, bevestigen. Op deze manier is het normaal dat hij de eenzaamheid verkiest. Want hoe meer aandacht hij krijgt, des te groter is de kans om veracht te worden. Als hij dingen met andere mensen moet doen, doet hij dit op zijn tenen. Onder het harnas dat hij heeft geconstrueerd, door nauwelijks te praten en als hij dat wel doet, zal het alleen maar zijn om zichzelf naar beneden te halen. Bovendien leeft hij in constante tweeslachtigheid, omdat hij het niet gelooft als hij wordt gekozen. Omdat hij zichzelf afwijst en zelfs probeert de situatie te saboteren. En wanneer hij niet wordt gekozen, voelt hij zich afgewezen door de anderen. Met het verstrijken van de tijd kan degene die is beschadigd door afwijzing en van wie de wond niet heelt, rancuneus worden en zelfs haatdragend. Dit is de vrucht van zijn intense lijden.

 

Hoe dieper de wond door afwijzing, des te groter zal de afwijzing van zichzelf of van anderen zijn. Dit kan verborgen worden achter een gevoel van schaamte. Daarnaast zal er een grote neiging bestaan om te vluchten. Echter, dit is slechts een masker om zichzelf te beschermen tegen het leed veroorzaakt door de beschadiging.

 

Ieder mens kent wel het gevoel van afwijzing. Dat gebeurt als jij je helemaal focust op anderen. Je bent teleurgesteld, voelt je niet erkent, niemand luistert naar je. Ieder kind ervaart dit gevoel al op jonge leeftijd, zodra de ouder of de ander het kind corrigeert/afwijst. Als het regelmatig gebeurt krijg je een gevoel van onzekerheid in wie jezelf bent en wat je kunt.

 

Het gevoel kent een diepe laag van onveiligheid in de gehechtheidstheorie. Vaak blijft het levenslang aanwezig. Als je het niet met omdenken hebt omgevormd tot een ander gevoel, kun je steeds teruggeworpen worden in het oude gevoel. Zoveel impact heeft het. Vaak heeft het iets met de ander te maken en niet met jou. Daarom is het belangrijk als jij een gevoel van afwijzing krijgt, dat je kijkt naar wie de ander is. Bedoelt de ander wel, wat ik voel. Is de ander uit op het geven van een rotgevoel.

 

Contact

Zelfwaardering.com
Calèche 20
5146 BG Waalwijk
Noord Brabant
telefoonnummer: 06 10266 452
e-mailadres: info@schoolvoorzelfwaardering.nl
youtube-zelfwaadering linkedIn-School-voor-Zelfwaardering facebook-zelfwaardering
Sluiten

Inloggen

Log eenvoudig in met je account. Of wanneer je nog niet geregistreerd bent, klik je op Account maken.

Nog niet ingelogd

Emailadres
Wachtwoord
Inloggen
Maak een account
Ik weet mijn wachtwoord niet.
Sluit venster